Analyse av nokre tekstmeldingar

Eg er lærar på skuleavdelinga i fengslet. Der har elevane ikkje lov til å ha mobiltelefon, så difor var det heller ikkje aktuelt å lage eit undervisningsopplegg som tok i bruk tekstmeldingar. Sidan samlinga i haust har eg gått og venta på ei artig melding som eg kan gå ut i frå i analyseoppgåva. Minnet på mobilen min melder stadig om at det er fullt, så må eg til å slette nokre av meldingane. Eg tenkte eg kunne telle opp og sjå etter felles nemner. No er det ikkje dette ei oppgåve i statistikk, så eg skal ikkje gjere noko stort nummer ut av det. Det eg sjølvsagt kan gjere et nummer ut av, er kor lenge eg var motstandar av å bere rundt på ein slik dings der alle kunne nå ein uansett kor i verda ein var.

I dag nyttar eg stort sett berre mobilen min til å gje ut informasjon og ta i mot informasjon. Og viss eg er utanom allfarveg, ut i Guds frie natur, så let eg helst mobilen min vere igjen heime. Når det er ein del av identiteten at ein ikkje skal vere tilgjengeleg, kan det i nokre tilfelle krevje si forklaring. Som då vi var i Rondane i påsken, og eg skulle treffe på ein venninne frå Austlandet (også ho norsklærar og oppteken av å ikkje vere tilgjengeleg). Mobilen var då eit godt hjelpemiddel for å gjere ein nærare avtale, og å gjere det mogleg for venninna mi og familien å finne den hytta me var på. Det litt komiske i situasjonen var korleis både venninna mi og eg følte eit veldig behov for å forklåre at ”eigentleg nytta vi ikkje mobiltelefon”…

Vel, eg trur at om lag 80 % av meldingane som kjem inn er frå mannen min. Ofte er det meldingar som er skreve på veg til eller i frå , av typen ”er på vei til Gardemoen. Håper å være hjemme ca. 2100” eller ”snø på Røros”. Han har vore litt på farta denne hausten, og det er helst i den samanhengen meldinga kjem. Den første meldinga fortel at ”ja, eg rakk det tidlege flyet” og ”eg kjem heim til den tida vi har snakka om”. Det kan også vere det daglegdagse ”husk innesko til SFO”. Ofte kjem det også ein liten ekspressiv ytring i tillegg: ”Glad i”. Han er en vaksen mann som likar å snakke i heile setningar, og i skriven tekst skriv han oftast ordet heilt ut (til dømes: ”for eksempel” i staden for f.eks.). I tekstmeldingar er det vanleg å rasjonalisere språket, Vi ser at han droppar både subjekt og objekt i setningsfragmentet ”Glad i”. Det kan han gjere fordi det er underforstått kven som er glad i kven. Eg kan til dømes ha svart ”glad i jeg og”, alternativt ”jeg og”. Vi ser her det kontekstavhengige i tekstmeldingsspråket. Vi må sjå setningsfragmentet ”jeg og” i samanheng med den første ytringa.

Det er lite forkorting av ord i dei meldingane eg får. Nokre få av meldarane mine skriv d for det. Den mest spenstige i så måte, er ho som skriv med bilen full av ungar og ting til juleverkstaden ”Nå er vi p vei m et helt flyttelass”. Det er også lite dialektord i meldinga, truleg fordi dei fleste kjem frå austlendingar. Men ”reservebestemora” vår er trøder og skriv gjerne når dei er på farta. Då er det gjerne ”Kordan står det til” og ”kos å klæm til dokker all”. Som dere skjønner har er det ikkje akkurat flust av artige meldingar på mobilen min. Men eg synes i det minste at meldinga ”Sal opp hestene!” lyder litt staseleg (det er eit svar på ein melding eg sendte mannen min der eg spør vi skal dra på riding med ungane).

Ord deling

Eg er heilt allergisk mot ord deling, så er kjem ei lenke til AMO -Astronomer mot orddeling.

Analyse av nettstaden Magasinett

Då eg var på kurs i haust arbeidde eg i lag med Mette. Ho har ein god analyse av nettstaden til Statens namnkonsulentar, så det treng ikkje eg å gjere på ny. Så gjekk no tida… Då eg endeleg vakna frå ”bloggdvalen”, hadde eg meir lyst til å sjå på ein nynorsk nettstad.

Eg hadde meir lyst til å sjå på en nettstad som eg trudde at eg ville nytte i undervisninga. Eg er norsklærar på andre året, og til no har eg ikkje hatt ein einaste elev i nynorsk (elevane mine i fjor gjekk på yrkesfag, og elevane mine i fengslet har anten hatt fritak eller nekta å skrive nynorsk). No gler eg meg over å ha den første sidemålseleven min, og eg gjekk ut på nettet på jakt etter ein nynorsk nettstad. No har både Kari og Rut skreve glimrande analyser av Magasinett, eg freistar altså likevel fordi eg har lyst til å sjå nærare på akkurat denne nettstaden.

Magasinett er nett som namnet seier – eit magasin på nett. Eit godt namnval, med den ein artige følgjetittelen: for deg som meiner noko. Magasinett presenterar seg sjølv som ein nettstad for alle oppegåande menneske, men med stoff som i første rekkje er retta inn mot elevar og lærar i ungdomsskulen og den vidaregåande skulen. På ein fullpakka førsteside finn vi også ein handbok som gjer råd om korleis elevar og lærarar kan ta Magasinett i bruk. Ein treng ikkje lese handboka for å ha utbytte av Magasinett, men som lærar kjem eg nok til å nytte mange av dei råda som står der.

Magasinett har eit ryddig og oversikteleg utsjåande. Eg er samd med Kari og Rut i at nettstaden ikkje ser spesielt ”spenstig”, men han appellar til meg. Det er ingen Ivar Aasen som ”poppar” opp eller andre småe distraksjonar. På Magasinett må eleven (og læraren) ta seg litt tid. Fyrstesida har mykje tekst. Sentrert på sida står byrginga på artiklar med overskrifter som Førjulskvalmen og Leve nynorskterrorismen! Alle dei åtte artiklane i midtfeltet har ei lenke kor det står les meir. Den nysgjerrige lesaren kan få ein utfyllande tekst om nynorskterrorisme, damer på hjortejakt og anna.

I venstre spalte finn vi dei tre faste overskriftene artiklar, synsingar og meldingar. Under artiklar finn vi både dei nyaste artiklane dei som vi også finn i midtfeltet, og eldre artiklar. Det same gjeld for synsingar, der vi mellom anna finn nynorskterrorisme . Under overskrifta meldingar finn vi meldingar av fire bøker og ein film.

I høgrespalte er det tre bilete som fangar merksemda. Fyrst og fremst ser eg Are Kalvø som smiler lurt til meg. Eg likar den mannen, kjend mellom anna som programleiar i Hallo i uken på P2. Bak biletet av ein gut som søv ute i godstolen med hatten over andletet, finn vi ungdomspanelet. Klikkar ein seg inn her finn ein små tekststykke skreve av ungdom. Bak biletet av nokre fingre som klimprar på eit tastatur og med overskrifta skrivekløe, finn vi gode råd frå forfattarar for ungdom som vil bli betre til å skrive.

Eg vurderer Magasinett som ein krevjande og godt nettstad for ungdom.